Jak budować pierwsze wrażenie
Jak budować pierwsze wrażenie?
Wolisz oglądać niż czytać?
Ten artykuł znajdziesz również w formie animacji na naszej Platformie NanoLearningowej w kategorii Autoprezentacja.
Co znajdziesz w artykule?
- Teoria pierwszego wrażenia
- Badanie Mehrabiana
- Szufladkowanie
Teoria pierwszego wrażenia
Czy słyszałeś o miłości od pierwszego wejrzenia?
A może miałeś sytuację, w której zobaczyłeś kogoś po raz pierwszy i już wiedziałeś, że się polubicie lub nie?
Jeśli tak, to doświadczyłeś efektu pierwszego wejrzenia.
Badania licznych psychologów mówią, że wystarczy zaledwie kilka sekund, żeby wyrobić sobie o kimś zdanie. Nieważne czy prawdziwe, czy nie – jest ono bardzo trudne do zmiany. Swoje początki mechanizm ten zawdzięcza ewolucji, gdzie po zobaczeniu innego osobnika trzeba było szybko zdecydować czy jest to wróg, czy przyjaciel, czy znaleźliśmy się w niebezpieczeństwie, czy jesteśmy bezpieczni.
Co w takim razie możemy zrobić, aby wywrzeć jak najlepsze wrażenie? Możemy wykorzystać efekt aureoli. Jest to jeden z podstawowych błędów atrybucji, czyli postrzegania innych przez nas. Polega on na tym, że na podstawie jednej pozytywnej cechy mamy skłonność do przypisywania innym jeszcze więcej pozytywnych cech oraz wyższego oceniania. Uważaj jednak na efekt Golema, który działa odwrotnie do efektu aureoli. Jeśli ktoś zrobi złe pierwsze wrażenie, będziemy mu przypisywać więcej negatywnych cech.
Musisz pamiętać o tym, że dobre wrażenie wywiera się tylko raz i należy to zrobić jak najlepiej.
Pierwsze 7 sekund wyznacza, w jaki sposób będziemy o kimś myśleć, jak będziemy go traktować oraz jaki będziemy mieli do niego stosunek.
Eksponując na początku swoją zaletę, zwiększamy szanse na przypisanie nam kolejnych zalet i lepszą ocenę naszej osoby.
Badanie Mehrabiana
Znasz albo słyszałeś teorię, że treść naszej wypowiedzi to zaledwie 7% komunikacji?
Reszta to w 38% ton głosu, a aż w 55% mowa ciała. Czas uporać się z tym mitem!
Wyobraź sobie, że masz wytłumaczyć teorię kwantową, używając zaledwie w 7% treści słów. Szybko okaże się to niemożliwe. Czy więc teoria Profesora Mehrabiana ma zastosowanie jedynie w kalamburach? Nie!
Od czasu pierwszych publikacji w 1967 roku, wyniki eksperymentów Mehrabiana zostały przekształcone do tego stopnia, że zgadzają się tylko liczby. Przypomina to zabawę w głuchy telefon, gdzie przez lata przekazywania sobie informacji, otrzymaliśmy przekaz niemający wiele wspólnego z początkowym odkryciem. Wyniki jasno pokazały, że w przypadku neutralnego komunikatu, decydujące znaczenie o postrzeganym poziomie sympatii ma mowa ciała (55%), potem ton głosu (38%), a na samym końcu słowa (7%).
Co to dla nas oznacza? Oznacza to tyle, że pozytywne, neutralne lub negatywne nastawienie w większości poznajemy na podstawie mowy ciała i tonu głosu.
Naszym zadaniem jest więc budować pozytywny komunikat wynikający z otwartej postawy i przyjaznego tonu głosu. Na odczytywanie emocji i stosunku do nas składa się głównie mowa ciała (55%), ton głosu (38%) oraz treść słów (7%).
Szufladkowanie
Zastanów się, kto reklamuje w większości pastę do zębów. Często są one nawet ,,polecane przez dentystów”.
Na reklamie widzisz tylko osobę w kitlu lekarskim i na podstawie tego wnioskujesz, że jest to dentysta.
Szufladkowanie polega na przypisaniu osób do poszczególnych kategorii. Wiąże się to
z przeniesieniem cech szczególnych tej kategorii na daną osobę. Szufladkowanie, także to negatywne jest mocno związane ze stereotypami. Już Sokrates w IV w p.n.e. zauważył, że ludzie piękni są uważani za mądrych (sam Sokrates jednak był brzydki jak noc listopadowa). Z badań statystycznych, na które powołuje się Cary Cooper – badacz z Uniwersytetu Lancaster wynika, że kandydaci do pracy, którzy noszą okulary mają większe szanse na zatrudnienie w zawodach, w których ceni się wysoki poziom kompetencji i inteligencji – wszystko dlatego, że opieramy się na stereotypie, który mówi o tym, że okularnik jest mądrzejszy, niż osoba nienosząca okularów. Tak samo badania Nory A. Murphy to potwierdzają. Wynika to z tego, że osoby w okularach są postrzegane jako mądrzejsze – zatem wypadają lepiej na rozmowach kwalifikacyjnych.
Czy zatem wszyscy powinni nosić okulary? Nie, ale warto zastanowić się jakie cechy lub atrybuty zaszufladkują nas w odpowiedni sposób w głowach naszych odbiorców.
Powinniśmy się skupić na tworzeniu wizerunku dzięki, któremu trafimy do odpowiedniej szufladki i zostaną nam przypisane inne pozytywne cechy. Na podstawie atrybutów, czy cech szczególnych łatwo szufladkujemy ludzi przypisując im cechy charakterystyczne dla danej szufladki.
Chcesz wiedzieć więcej?
Ten artykuł powstał na bazie jednego z 200 modułów dostępnych na Platformie SeeWidely.
Zobacz wszystkie moduły z kategorii Autoprezentacja.
