Zostałem zaproszony przez Aleksander Piskorz do wywiadu, który ukazał się w wydaniu z dnia 15.04.23 jego newslettera Tech-pigułka. Dzięki za zaproszenie!

Poniżej znajdziecie soczysty fragment z wywiadu, a po resztę zapraszam do wywiadu dostępnego tutaj:

[Aleksander Piskorz] Czy Twoim zdaniem istnieje możliwość, że w przyszłości ludzka świadomość będzie mogła być przeniesiona do cyfrowego świata?

[Marcin P. Stopa] Wielu Noblistów nad tym się zastanawia. Mówi się, że jak już dostaniesz Nobla, to możesz się zabrać za zagadnienie świadomości i rzeczywiście wielu naukowców potwierdza to swoją historią. 

Pomijając jednak, czym jest świadomość, a czym nie jest, to pozostaje nam paradoks, z którym nie poradziliśmy sobie od ponad 2000 lat, czyli Statek Tezeusza. Czy jeśli weźmiemy statek i będziemy w nim po kolei wymieniać każdy element, tak aż nie zostanie w nim żaden z pierwotnych elementów, to wciąż mamy do czynienia z tym samym statkiem? A co, jeśli złożylibyśmy ze starych elementów pierwotny statek? Czy to oznaczałoby, że jeden z nich jest bardziej Statkiem Tezeusza niż drugi? 

Przechodząc jednak do czasów obecnych, to załóżmy, że całe życie od urodzenia chodzimy z kamerami i systemem monitorującym aktywność naszego mózgu. Przez 25 lat system zbierał dane, by stworzyć idealną naszą kopię – trochę taki ChatGPT 3000. System będzie się zachowywał tak samo jak my, jednak wciąż nie będzie świadom, chociaż może nawet tak twierdzić. Jednak nie jest nami… 

Teraz przenieśmy się do przyszłości. Załóżmy, że zostałem Noblistą i rozwiązałem zagadkę świadomości (za co zgarnąłem kolejnego Nobla 🙂 Czy transferując świadomość do komputera naprawdę ją przenieśliśmy czy tylko skopiowaliśmy? Wiesz, pozostaje ciało w śpiączce farmakologicznej z taką samą świadomością i coś trzeba byłoby z tym zrobić, żeby nie mieć dwóch tych samych osób – bo która z nich będzie podejmować końcową decyzję w momencie, kiedy nie będą się zgadzać?

Natomiast widzę możliwość taką, że na podstawie wszystkich danych, jakie po sobie pozostawiamy nasi bliscy po naszej śmierci mogliby stworzyć naszą cyfrową kopię w formie ChatWYDF (czyli Chat With Yours Dead Family). Al byłoby w stanie to spokojnie opanować, pytanie – czy takie przenoszenie emocji bardziej by nam nie zaszkodziło i nie powodowało pogorszenia przeżywanej żałoby. Wciąż mamy więcej pytań niż odpowiedzi i raczej nie powinniśmy o to pytać ChatGPT.

[Aleksander Piskorz] Co sądzisz o inicjatywach typu Neuralink? To szansa dla rozszerzenia możliwości ludzkiego mózgu czy bardziej fanaberia? Jakie są potencjalne konsekwencje i wyzwania związane z integracją AI z ludzkim mózgiem, np. poprzez interfejsy mózg-komputer, w kontekście etyki, prywatności i ochrony zdrowia psychicznego?

[Marcin P. Stopa] To jest temat rzeka. Ogólnie w przypadku Neuralink to więcej rzeczy poszło nie tak niż tak jak miało być. Wydaje się, że na ten moment to nie jest optymalny kierunek rozwoju technologii na najbliższe lata, gdyż w wielu zastosowaniach o wiele efektywniejsze jest wykorzystanie technologii jak EEG. 

Myślę, że zanim zaczniemy faszerować nasz mózg elektrodami, musimy o wiele lepiej zrozumieć jego funkcjonowanie i zależności w nim występujące. Jednak sam interfejs mózg-komputer uważam za coś, na czym warto się skupić w badaniach. 

W pierwszej kolejności dają one całkowicie zmieniające życie możliwości osobom chorym. W drugiej kolejności pomagają nam w pracy i życiu. W kolejnej dekadzie powinniśmy widzieć coraz więcej ciekawych zastosowań tych technologii. Sami pracujemy nad kilkoma neurotechnologicznymi projektami w tym zakresie i możliwości są naprawdę ogromne.

Serdecznie zapraszam na ciąg dalszy wywiadu, który można przeczytać w całości tutaj:

https://techpigulka.substack.com/p/emocje-w-swiecie-maszyn-rozmowa-z