Wzrok – zwierciadło przeszłości czy konstruktor teraźniejszości? 👀

Czy to, co widzimy jest dokładnym odbiciem rzeczywistości? 

Czy może nasze spostrzeżenia są raczej konstruktem stworzonym przez mózg na podstawie teraźniejszych bodźców i przeszłych doświadczeń?

Najnowsze badania naukowców z Scuola Internazionale Superiore di Studi Avanzati (SISSA) wskazują, że to drugie stwierdzenie jest bliższe prawdy. 

Ale po kolei…

W eksperymencie badani oglądali na ekranie komputera sekwencje prostych czarno-białych kropek. Następnie proszeni byli o oszacowanie ich liczby, wielkości oraz czasu wyświetlania.

Okazało się, że spostrzeżenia uczestników były zniekształcone przez wcześniej oglądane obrazy. Im większe były poprzednie kropki, tym badani postrzegali kolejne jako większe – i odwrotnie.

Zapis EEG ujawnił, że w korze potylicznej, czyli części mózgu aktywnej przy przetwarzaniu bodźców wzrokowych, zachowywane były ślady wcześniejszych obrazów. Im silniejszy był ten ślad, tym większe było zniekształcenie percepcji.

👉 Co to oznacza?

Nasz mózg łączy to, co aktualnie widzimy, z tym, co już znamy i tworzy własną „uśrednioną” wersję rzeczywistości.

Dzięki temu świat wydaje się bardziej przewidywalny i łatwiejszy do ogarnięcia przez ograniczone zasoby poznawcze mózgu.

Zatem nasze postrzeganie opiera się nie tylko na tym, co jest, ale też na tym, czego oczekujemy i co już widzieliśmy. 🧐

Badanie to pokazuje, że mózg pełni rolę nie tylko lustra, ale i konstruktora rzeczywistości. Percepcja rzadko kiedy jest wiernym odzwierciedleniem świata zewnętrznego.

Wszystko, co widzimy zatem jest jedynie pewną interpretacją rzeczywistości według naszego mózgu, a nie wiernym jej odwzorowaniem.

Możemy zatem patrzeć razem na to samo i widzieć coś innego 🤔

Zrozumienie tego mechanizmu pozwala lepiej zinterpretować nasze codzienne obserwacje i doświadczenia. Warto o tym pamiętać zarówno w życiu prywatnym, jak i zawodowym!